Omgaan met rouw

Helaas is de dood onvermijdelijk en leeft niemand voor altijd. We verliezen onze ouders, vrienden, geliefden of zelfs kinderen. Soms komt de dood na een lange lijdensweg, wat naast verdriet ook opluchting kan brengen. Bij een hoge leeftijd is de dood vaak makkelijker te accepteren, maar het verdriet blijft. Niemand kan bepalen hoe lang of intens je mag rouwen, en dat geldt ook voor het verlies van een huisdier.

Na het overlijden van een dierbare voelen we ons vaak verloren, wanhopig, boos en intens verdrietig. Rouw is een emotionele rollercoaster waar je niet uit kunt stappen. Het leven lijkt nooit meer hetzelfde. We willen de pijn niet voelen en verzetten ons ertegen, maar dat helpt niet.

“Rouw moet je ondergaan. Als je het diepste verdriet niet kunt voelen, kun je ook het geluk niet meer ervaren.”

(Rouwdeskundige Riet Fiddelaers-Jaspers).

Bij verlies door zelfdoding komen naast verdriet vaak boosheid en schuldgevoelens. Dit maakt rouw complexer, en het kan verstandig zijn om hulp te zoeken.

Psychiater Elisabeth Kübler-Ross identificeerde vijf fases van rouw; ontkenning, woede, vechten, depressie en aanvaarding. Deze fases verlopen niet altijd in een vaste volgorde en kunnen elkaar afwisselen.

Veel mensen willen weten hoe lang rouw duurt, maar hier is geen eenduidig antwoord op. Het gevoel van verlies blijft, maar de rouw wordt minder intens. Dit kan een jaar duren, maar soms ook langer.

Voor kinderen is de dood moeilijk te begrijpen. Ze rouwen in stukjes en kunnen jaren later opnieuw intense rouw ervaren. Het is belangrijk dat ze weten dat er altijd een warme plek voor ze is.

Steun van anderen is cruciaal bij rouw. In het begin krijg je vaak veel steun, maar na verloop van tijd wordt het stiller. Als je vastloopt in je rouw, kan professionele hulp nuttig zijn. Zelfs als je denkt dat het goed gaat, kan praten met een deskundige of lotgenoten fijn zijn.

Soms ontvangen rouwenden niet de steun die ze nodig hebben. Mensen weten vaak niet wat ze moeten zeggen of maken ongevoelige opmerkingen. Dit kan rouw eenzaam maken, maar gelukkig zijn er tips die kunnen helpen bij het verwerken van rouw.

  • Uniek Proces: Rouw is persoonlijk en heeft geen vast draaiboek. Doorvoel het volledig om echt te kunnen helen.
  • Gedoseerde Rouw: Afleiding kan goed zijn, zolang je niet langdurig de pijn vermijdt.
  • Herinneringen: Koester mooie herinneringen, maar erken ook het verdriet om het verlies om rouw te verwerken.
  • Rituelen: Een persoonlijk herdenkingsritueel kan helend werken.
  • Steun Vragen: Vraag concreet om hulp aan mensen in je omgeving, ook al is dit moeilijk.

 

Bron: Psychologie Magazine

 

 

Vragen? Laat u terug bellen

×