Als er binnen De Overstap een nieuwe collega of nieuwe stagiaire start, hoort het lezen van het boek ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht’ bij het inwerkprogramma. Dit is dan de eerste kennismaking met de mensen waar wij zoveel mee werken, zoveel van leren, die zo verschillend en divers zijn en ons een andere maar completere kijk op de wereld geven. Mensen met ASS oftewel een Autisme Spectrum Stoornis.
Toen bekend werd dat er van dit boek een toneelstuk opgevoerd werd, hebben we niet getwijfeld kaarten te bestellen voor onze collega’s. In het kort gaat het stuk over Christopher, een 15-jarige jongen die met een vorm van autisme leeft. Christopher houdt van wiskunde, van lijstjes en patronen en hij spreekt altijd de waarheid. Van mensen begrijpt hij dan weer niet zo veel. De voorstelling laat de bezoeker de wereld zien door de ogen van iemand die met autisme leeft en daardoor alledaagse dingen soms als onbegrijpelijk ervaart. Tegelijk levert dat ook een volstrekt originele kijk op de wereld om ons heen op.
De voorstelling confronteert je met de kwetsbaarheid, onmacht, schuldgevoel, verliezen van zelfbeheersing van mensen. Hoe moeilijk het is voor mensen met ASS om begrepen te worden in de huidige maatschappij, hoeveel meer moeite zij moeten doen om zich staande te houden. Naast de ontroering, onmacht en frustratie komt ook de humor op een prettige manier naar voren. En prikkels. Veel prikkels. (Ik vroeg me zelf of hoe de aanwezige mensen met ASS in de zaal die prikkels dan weer ervaren, maar dat terzijde.)
Wat mij het meeste bijgebleven is, het geloof in eigen kunnen houden, dichtbij je zelf blijven, volhouden en niet opgeven! Je moet het geluk hebben in je leven mensen te hebben die jouw kwaliteiten zien en in je geloven, die naast je staan. Die onvoorwaardelijk in je geloven, ook als je je anders gedraagt dan de meeste mensen gewend zijn. Wie goed heeft opgelet in het stuk ziet ook dat mensen met ASS meestal (onaangekondigde) aanraking niet prettig vinden, (ik trouwens ook niet, jij wel?). Maar dat dit zeker niet betekent dat elke aanraking niet prettig is. Juist mensen met ASS hebben behoefte aan knuffels, liefde en aandacht. Maar dan wel op de manier zoals zij het prettig vinden. Maar hé, geld dat niet voor iedereen?
Eigenlijk zou ik heel de wereld wel naar de voorstelling willen sturen, gewoon omdat het een mooie voorstelling is. Meer kennis en begrip over ASS zou de wereld overigens ook niet misstaan 😊.
Maaike Oostrik
Vestigingsmanager Hengelo
